Tramell Tillman na końcu „Severance”, Dance of the Band Marchando

Alert spoilera: Ta historia zawiera spoilery dla drugiego sezonu, odcinek 10 „Odszkodowanie„Streaming teraz na Apple TV+.

Tramell Tillman To było tańczące.

Po swojej postaci „odszkodowawczej”, Milchick, poprowadził „niezapomniane i często niezapomniane doświadczenie muzyczne w pierwszym sezonie Apple TV+ Show, nie sądził, że można ponownie wziąć błyskawicę w butelce.

Ale kiedy dyrektor wykonawczy i producent Ben Stiller wprowadził go w sekwencję zespołu pod koniec drugiego sezonu, „Cold Harbor”, Tillman zobaczył okazję do odkrywania swoich korzeni. „Poszedłem do dwóch HBCU, a jednym z nich był Jackson State University. Mieszkali boom dźwiękowy na południu, jeden z najlepszych zespołów marszowych w kraju, i obserwuję je podczas moich studentów z takim podziwem i atletyzmem, kreatywnością i The Creativity and the the pasja, z którą służyli ci muzycy i tancerze ” – mówi Różnorodność.

Następnie, po tym, jak Mark S. de Adam Scott zakończy ważny plik Cold Harbor, Milchick przedstawia dział choreograficzny i radości, służąc jako major baterii (z pewnymi płynnymi ruchami), jednocześnie świętując podbój Marka.

Jest to lukier na szczycie fantastycznego sezonu dla Tillmana, którego Milchick dostarczył jedne z najbardziej emblematycznych linii z serii: „Marshmallows są dla graczy„ „Pożerania feculture”. Poniżej Tillmana rozpakowa Milchicka z końca, od jego rutyny komediowej z Kier po niezapomnianą sekwencję sprzętu.

Jak fizycznie wymagające były te sceny kopanie drzwi łazienki automatyczną maszyną do sprzedaży?

Wiesz, to było naprawdę dobre. Podobnie jak Dan (Erickson) i cały jego zespół pisania wykonali świetną robotę, aby stworzyć historię, z której do tego momentu doszedłem Milchick, nie musiałem zbytnio działać, aby obalić tę automatyczną maszynę sprzedaży. To było tak satysfakcjonujące, ponieważ choreografia tej automatycznej maszyny sprzedaży była pierwotnie czymś zupełnie innym.

W rzeczywistości powinienem spaść z automatyczną maszyną do sprzedaży. Ale na szczęście był szczególny wyścig, w którym znalazłem automatyczną maszynę sprzedaży i podrzuciłem ją na koniec, i właśnie tam dotarłem. I taka była opinia. To jest znacznie fajniejsze! A potem sprawił, że ten superbohater pominął na górze automatycznej maszyny sprzedaży jak twarda. Byłem jak, daj spokój! To świetna zabawa.

Interesujące jest to, że nazywasz to trudnym, ponieważ wydaje się, że nastąpiła ponowna ocena między fanami otaczającymi tę postać, która mogła zostać odrzucona jako po prostu złoczyńcą. Jak widzisz widzów, którzy rozwijają empatię, gdy dowiedzieliśmy się więcej o Milchick?

Uwielbiam to. Absolutnie to uwielbiam. To bardzo satysfakcjonujące, ponieważ to bardzo ludzka rzecz, aby kogoś zobaczyć i automatycznie mieć własne opinie. To jest ochrona. Robimy to dla siebie. Ale, aby obserwować, jak opinie ludzi się zmieniają – i są ludzie, którzy wciąż nie są całkowicie na pokładzie faktu, że jest on miłym facetem, którego całkowicie szanuję – ale fakt, że ludzie zaczynają to kwestionować, pomyślałem: „Odkrywamy coś. To dobrze. To właśnie zaczyna się rozmowa”.

Cały program mówi o: „Kim jesteś?” Prowadziliśmy z tym od pierwszego dnia, sezonu 1, odcinek 1: „Kim jesteś?” Myślę, że w szczególności Milchick ma tę tożsamość, w której próbuje dowiedzieć się, kim jest i kim jest w tej firmie.

W tym sezonie naprawdę zaczął drapać powierzchnię o tym, co oznacza rasa w Lumon i sposobach, w jaki wpływa ona na Milchicka. Jaka była twoja pierwsza myśl, kiedy czytasz scenę, w której otrzymuje obrazy Kiera przedstawione jak czarny mężczyzna?

Nawet zanim zobaczyła tę historię o scenariuszu, Dan Erickson przyszedł do mnie i zapytał mnie, czy nie ma problemu z włączeniem tej historii w jego łuku. I doceniam to. Ryzykowaliśmy, opowiadając tę ​​historię, ponieważ jeśli nie powstrzymaliśmy tej historii i daliśmy sprawiedliwość, program mógłby dokonać innego zwrotu i moglibyśmy zrazić większość naszych odbiorców. Tak więc wiele rozmawiało z Danem z Benem, Sydney Cole Alexander, który genialnie gra Natalie, o tym, jak te dwoje kolorowych ludzi, tych kolorowych ludzi, o tym, jak kontynuują tę strukturę korporacyjną, wiedząc, że struktura korporacyjna jest trochę rasistowski.

A potem doceniam tego dnia, kiedy Sydney i ja kręciliśmy tę scenę, jest to, że Ben był zasadniczo pod ręką. Powiedział: „Wszyscy robicie, co chcą”. I tak, pojechał za kulisami o mikroskopijnych momentach, ale przez większość czasu była to rozmowa, niewerbalna rozmowa między Natalie i Milchick, którą Sydney i ja odkryliśmy w tej chwili, gdy tylko porada zakończyła połączenie. I to było elektryczne.

Aby poświęcić tę chwilę do odcinka 5, tuż przed przeglądem występu, byłem bardzo wdzięczny za to, że zachował tę scenę, ponieważ było to omówione. Ale powiedziałem, że tak ważne jest, aby Milchick miał kolejną okazję do połączenia się z kimś w kolorze o tym, czego doświadczył i aby Sydney mogła naprawdę odpowiedzieć na jego postać lub nie odpowiedzieć.

W tym sezonie Milchick był konsekwentnie skarciony za używanie wspaniałych słów, mimo że wiele innych postaci, takich jak Cobel i Jame Eagan, również używają kolorowego języka. Czy postrzegałeś to jako rozszerzenie tych rasistowskich tonów w firmie?

To była całkowitą mikro -powiększenie. Ci ludzie nadzorują język i mówią, co według nich jest odpowiednie dla tego człowieka. To, jak pogardzający i kontroler jest, aby Drummond podchodził do Milchicka, dopóki jest on skarciony przez coś zupełnie innego, a następnie karanie go i powiedz: „Nie, zmień swój język. Poza tym nie doprowadzasz Mark, aby osiągnąć 100% do zimnego portu, nie będę jeszcze głębiej i gonić cię, ponieważ mówisz w sposób, o którym mówisz, o czym mówisz, o czym mówisz, o czym mówisz Mówiąc, nie mówię, nie mówię, nie mówię, nie zamierzam o tym mówić, o ile mówię, nie mówię, nie będę głębszy. uczony Tego dnia.

Dostawa „Mon-O-Syl-A-Bic-Bic-Ply” i „Pożerania Feculance” w odcinku 9 to jedne z moich ulubionych odczytów sezonu. Jak zbliżyłeś się do tej napiętej konfrontacji z Drummond, kiedy po raz pierwszy widzimy Milchick Retreat?

Musiałem po prostu oprzeć się na chwilach, których doświadczyłem, w których czułem, że jestem politewny w swoim przemówieniu. Wiesz, rosnąc w hrabstwie PG i posiadanie znaczenia edukacji, byli pod wrażeniem nas, którzy byli inteligentni i wprowadzani do nas inteligentnie. Niestety, w tym czasie byłem dzieckiem, inteligencja była bliska bieli.

Więc za każdym razem, gdy mówiłeś w określony sposób, używając samogłosek i spółgłosek, brzmiało: „Och, starasz się być biały”. Tak więc, niezależnie od tego, że ci ludzie, którzy mieli problemy z moim słownictwem i moją dykcją, nie chodziło o mnie. Chodziło o ich ego, a to, co zobaczyli, było dla mnie oczekiwaniem. Więc dla mnie ten moment był świetnym Fu. Nie będziesz kontrolować mojej mowy. Nie powiesz mi, co mam robić. To było jak Baby Tramell, nastoletni Tramell wstał w tym momencie przez Milchick. I sprawdził go. To było konieczne.

Musimy rozpakować tę szaloną scenę zespołu. Czy stało się to z powodu publicznej reakcji na twoje muzyczne doświadczenie tańca z pierwszego sezonu? Jak długo zajęło nauczenie się sekwencji?

Nie chciałem tego robić. A kiedy zobaczyłem, że była to możliwość, powiedziałem niektórym twórcom: „Po prostu nie chcę tańczyć Milchicka w każdym sezonie”. Ponieważ martwiłem się, że próbowaliśmy powtórzyć muzyczne doświadczenie tańca. Nie możesz tego zrobić. Jest ikoniczny i był wyjątkowy dla tego, co było. Ale potem Ben powiedział mi, że przynosi zespół. Poszedłem do dwóch HBCU, a jednym z nich był Jackson State University i mieli oni South Sonic Boom, jeden z najlepszych zespołów sprzętu w kraju, i obserwowałem ich podczas moich lat ukończenia z taką podziwem i zdziwieniem w lekkiej atletyce, kreatywności i pasji, którą służyli ci muzycy i tancerze.

Więc kiedy Ben powiedział mi, że w marcu był zespół, powiedziałem: „Dobra, czekaj. Jaki rodzaj marszowego zespołu? Styl wojskowy, czy jest styl HBCU? Powiedział, że nie był pewien. Zapytałem go:„ Jak chciałeś, żebym uczestniczył? Czy chciałeś, żebym był reżyserem zespołu, czy też chciałeś, żebym był głównym baterią? „I powiedziałem sobie: jeśli będzie to styl HBCU, podobnie jak Jackson State University, będę główną baterią.

To była świetna zabawa. I muszę przypisać TY, Teddy’ego i Tyrone, którzy byli choreografami, choreografią i organizatorami radości, zasadniczo zbierając wszystkich tych muzyków i tancerzy w tej przestrzeni, aby uczyć choreografii i trafić w ruch. To było epickie. Świetnie się bawiliśmy, myślę, że nakręciliśmy tę sekwencję przez kilka tygodni, w tym próby, które mieliśmy w ciągu dnia i upewniamy się, że mamy wszystko, czego potrzebujemy, aby było to absolutnie niesamowite. Świetnie się bawiłem, dołączając do zespołu.

Tuż przed tym momentem wykonujesz dziwną rutynę komediową z animatronicznym Kierem. Wyglądało na to, że bohaterowie z początku używali scenariusza, ale po tym, jak Kier obraża słownictwo Milchicka, wyglądało na to, że pęknął z Kierem. Jaka jest prawda za tym momentem?

To był moment scenariusza, tak samo jak żarty na początku, ale potem gówno było prawdziwe. Znów ten człowiek był tak wiele przywiązany, a rzeczy zostały mu zarejestrowane. Pochodzi również z „pożerania fecolture”. Myślę, że to nie był planowany moment. Właśnie wyszedł, Seg-o-syl-a-bic-bic. Myślę, że widzimy resztki tego, co się dzieje, gdy fasada Milchicka zaczyna trochę pękać. Postać, człowiek, mit, legenda, jest tutaj, a on robi to samo, co był karany tak długo, nadzorując swój język. On się tym zmierza.

Jeśli wrócimy do choreografii i radości, myślę, że jest coś w prezentacji tych piosenek. „The Kier Hymn” jest wykonany w bardzo tradycyjny sposób, bardzo według książki. Ale potem masz ten drugi numer: „Ballada Ambrose i Gunnell” i widzimy, jak ma Milchick. Myślę, że to według projektu. Odnajdujemy sposoby, w jakie Milchick zawiera jego podobieństwo, jego osobowość, historię w świecie Lumon: przez skórzaną kurtkę, przez ubrania Ortbo oraz liczbę choreografii i radości.

Czy wierzysz, że Milchick ma w nim stawienie czoła Lumonowi raz na zawsze?

Myślę, że mamy znacznie więcej dla moich, zanim będziemy mogli podjąć tę decyzję. Rozmawialiśmy o tym, jak bardzo uprawiany jest Lumon, odnoszę to do tak wielu kultów, które istniały i nadal istnieją dzisiaj. Wiele osób, które były częścią tych kultów, zostało umytych w mózgu i indoktrynowanym i nie jest łatwo odejść. Niektórzy ludzie nigdy nie wychodzą. Czy on to ma w sobie? Nie wiem. Ale musimy dowiedzieć się więcej o tym, kim jest ten człowiek, aby dowiedzieć się, dokąd zmierza.

Ten wywiad został zredagowany i skondensowany.