W dowolnym konkretnym okresie sędzia Sądu Najwyższego napisze o sześciu lub siedmiu opiniach większościowych. Niektórzy sędziowie, tacy jak Thomas i Jackson, rutynowo piszą osobny konsensus i niewypłacalność. Natomiast prezydent Sądu Najwyższego Roberts rzadko pisze odrębne pismo. Zwykle tylko raz widzimy, że Roberts pisze w opinii większości. I na stałe sam Roberts mianuje widoczne sytuacje. Najczęściej Roberts próbuje zachować opinię kruchej większości lub uczestniczyć w niektórych sądowych działaniach żywieniowych, aby ukryć to, co już robi. Tak czy inaczej, Roberts nie mówi wyraźnie, ale zamiast tego używa witryn i niedokładnego języka.
Ale od czasu do czasu sam prezydent mianuje „regularny” problem. Te wybitne sprawy nie mają wyraźnej parytetu politycznego i często wymagają znacznej większości sądu. Tutaj Roberts może wyjaśnić, dlaczego był to kiedyś najbardziej utalentowany prawnik dziennie. Pomimo wszystkiego, co mówię o prezydenta, Roberts jest nadal najlepszym pisarzem w sądzie. Sędzia Kagan był blisko drugiego, ale jej ostatnie opinie dużo się opierały w Snark i była mniej fajna w czytaniu. Sędzia Barrett jest trzecim. Można powiedzieć więcej w kilku akapitach, które inni mogą powiedzieć na wielu stronach.
Dzisiejsza decyzja w Thompson przeciwko Stanom Zjednoczonym Jest to opinia wspomnianego Robertsa. Pisze do całego sądu i rozstrzygnął sprawę na mniej niż 10 stron. Ten akapit to klejnot.
Zaczynamy od tekstu. Artykuł 1014 jest kryminalizowany „g -g), każde fałszywe oświadczenie lub raport”. Nie używa słowa „wprowadzanie w błąd”. Jednak fałszywe i wprowadzające w błąd to dwie różne rzeczy. Może to być poprawne wprowadzające w błąd stwierdzenie. Widzi obierać Piąty. Prawnik i rejestracja dyscyplinarna od Ill.496 US 91, 102 (1990) (zauważając, że „stwierdzenie, nawet jeśli jest to prawdą, może być mylące”). Oczywiste jest, że prawdziwe stwierdzenie nie jest błędem. Widzi Zwycięzca Piąty. Nebraska511 US1, 10 (1994) ((
Source link
