Prezydent Donald Trump odpowiada na zasady regulujące globalny handel przez dziesięciolecia. . „Wzajemne definicje” Oczekuje się, że zostanie ogłoszony w środę, co prawdopodobnie spowoduje chaos dla międzynarodowych firm i zaprzecza zarówno sojusznikom, jak i przeciwnikom Ameryki.
Od lat 60. definicje – Lub podatki importowe – Wyszło z negocjacji między dziesiątkami krajów. Trump chce przejąć operację.
„Oczywiste jest, że zakłóca sposób, w jaki wszystko robiło się przez bardzo długi czas” – powiedział Richard Mogika, prawnik komercyjny w Miller i Shafali. Trump wychodzi z okna … to wyraźnie rozrywa handel. Wszędzie będą korekty. „
Wskazując na ogromny i ciągły deficyt handlowy w Ameryce – nie od 1975 r. Stany Zjednoczone sprzedały resztę świata bardziej niż zakupiono – Trump obawia się, że stadion stadionowy jest skłonny do amerykańskich firm. On i jego doradcy, co jest tego wielkim powodem, mówi, że inne kraje są zwykle podatkami od amerykańskiego eksportu według wyższej stawki podatków Ameryki.
Trump ma rozwiązanie: podnosi przeciwko nas taryfę, aby dostosować się do tego, co otrzymują inne kraje.
Prezydent jest zwolennikiem taryfy bez wstydu. Używał ich swobodnie podczas pierwszej kadencji i rozłożył je silniej na sekundę. Od czasu powrotu do Białego Domu 20 % taryf celnych zostało uderzonych w Chiny, od 5 % podatku odsłoniono na importowane samochody i ciężarówki, które będą ważne w czwartek, i skutecznie podniosło podatki amerykańskie od stali zagranicznej i aluminium i nałożone na niektóre towary z Kanady i Meksyku, które mogą się rozwijać w tym tygodniu.
Ekonomiści nie uczestniczą w entuzjazmie Trumpa. Jest to podatek od importerów, którzy są zwykle przekazywani konsumentom. Ale możliwe jest, że wzajemne zagrożenie indukcyjne Trumpa może doprowadzić inne kraje do stołu i zmusić je do obniżenia podatków importowych.
„To może być zwycięstwo” – powiedziała Christine McDanel, była urzędnik amerykańskiego biznesu w Mercatos Center na George Mason University. „Innymi krajami jest zainteresowanie ograniczeniem tych definicji”.
Zauważyła, że Indie już zmniejszyły cełę celną na elementy motocykli na luksusowe samochody i zgodziły się zwiększyć zakup energii amerykańskiej.
Jakie są wzajemne definicje i jak pracujesz?
Wygląda prosto: Stany Zjednoczone podniosą taryfę na towary zagraniczne, aby odpowiedzieć na to, co inne kraje narzucają amerykańskie produkty.
Prezydent powiedział w lutym: „Jeśli nas oskarżą, narzucamy ich”, jeśli mają dwadzieścia pięć lat, mamy dwadzieścia pięć lat. Jeśli mają dziesięć lat, mamy dziesięć lat. A jeśli jest to wyższe niż 25 lat, to też jesteśmy. „
Ale Biały Dom nie ujawnił wielu szczegółów. Minister handlu Howard Lootnick złożył raport z tego tygodnia na temat tego, jak już działają nowe definicje.
Wśród wybitnych pytań Antonio Rivera, partner w Arntfox Schiff i były prawnik z celną i amerykańską ochroną graniczną, zauważyli, czy Stany Zjednoczone będą patrzeć na tysiące elementów w prawie taryfowym – od motocykli po mangos – i starają się rozstrzygnąć cele zwyczajowe jeden po jeden. Lub jeśli będzie wyglądać szeroko w przeciętnej taryfie w każdym kraju i jak porównuje ją z Ameryką. Lub coś innego.
„To tylko bardzo niechlujne środowisko” – powiedział Stephen Lamar, prezes i dyrektor generalny American Apparel & Footwear. „Na dłuższą metę trudno jest zaplanować jakikolwiek zrównoważony sposób”.
Jak definicje stały się bardzo niezrównoważone?
Taryfa Ameryki w ogóle jest mniejsza niż w przypadku jej partnerów komercyjnych. Po II wojnie światowej Stany Zjednoczone skłoniły inne kraje do zmniejszenia barier i definicji handlu oraz postrzegania wolnego handlu jako sposobu promowania pokoju, dobrobytu i eksportu amerykańskiego na całym świecie. Często praktykował to, co głosił, ogólnie utrzymując własne definicje i dając amerykańskim konsumentom dostęp do niedrogich towarów zagranicznych.
Trump złamał konsensus starego wolnego handlu, mówiąc, że nieuczciwe zagraniczne konkurencje wpłynęły na amerykańskich producentów i miast zniszczonych fabryk w amerykańskim Hartland. Podczas jego pierwszej kadencji definicje były uderzone w obcą stal, aluminium, pralki, obrazy słoneczne, prawie wszystko z Chin. Demokratyczny prezydent Joe Biden bardzo kontynuował protekcjonistyczną politykę Trumpa.
Biały Dom zacytował w szczególności wiele przykładów niezrównoważonych definicji: import etanolu, w tym Ameryka, o 18 %, ale amerykańska taryfa na etanol wynosi tylko 2,5 %. Podobnie Indie to w 100 % zagraniczne podatki motocyklowe, a Ameryka tylko 2,4 %.
Czy to oznacza, że Stany Zjednoczone zostały użyte?
Najwyższe zagraniczne definicje, na które Trump narzeka przez obce kraje, nie zostały przyjęte. Stany Zjednoczone zgodziły się na nich po latach złożonych negocjacji znanych jako Urugwaj Tour, która zakończyła się umową handlową obejmującą 123 kraje.
W ramach umowy kraje mogą umieszczać własne taryfy na różne produkty – ale przy podejściu „najbardziej preferowanego narodu” nie mogli obciążyć kraju bardziej niż innej. W związku z tym wysokie definicje Trumpa nie są skierowane do samych Stanów Zjednoczonych. Uderzają wszystkich.
Trump w dziwnym czasie jest skargą przeciwko amerykańskim partnerom handlowym. Stany Zjednoczone, które pracują nad silnymi wydatkami konsumpcyjnymi i poprawą wydajności, jest lepsza od innych zaawansowanych gospodarek na świecie. Amerykańska gospodarka wzrosła o prawie 9 % według Covid-19 bezpośrednio w połowie ubiegłego roku, porównała się tylko do 5,5 % w Kanadzie i tylko 1,9 % w Unii Europejskiej. W tym czasie gospodarka niemiecka kurczy się o 2 %.
Trump planuje wyjść poza taryfę obcych krajów
Trump, który nie jest zadowolony z reperkusji prawa taryfu celnego, podąża za innymi praktykami zewnętrznymi, które uważa za nieuczciwe bariery przed amerykańskim eksportem. Te korzyści, które dają lokalnym producentom, obejmują przewagę nad amerykańskim eksportem; Widoczne zasady zdrowotne, które są wykorzystywane do zachowania zagranicznych produktów; Oraz luźne przepisy zachęcające do kradzieży tajemnic komercyjnych i innych własności intelektualnej.
Odkrycie podatku importowego, który rekompensuje szkody spowodowane przez te praktyki, doda kolejnego poziomu złożoności wzajemnego planu Trumpa dla Trumpa.
Zespół Trump decyduje się również walczyć z Unii Europejskiej i innymi partnerami komercyjnymi o podatkach dodanych do wartości. Opłaty te, znane jako VATS, są znane jako podatek od sprzedaży od produktów spożywanych w ramach granic kraju. Trump i jego doradcy rozważają wyświetlanie taryf celnych, ponieważ mają zastosowanie do amerykańskiego eksportu.
Jednak większość ekonomistów nie zgadza się z prostego powodu: VATS stosuje się zarówno do produktów lokalnych, jak i importu, więc nie są one specjalnie skierowane do towarów zagranicznych i nie są tradycyjnie postrzegane jako bariera komercyjna.
„Większość krajów nie ma możliwości negocjowania podatku podatanego przez wartość … ponieważ jest to decydująca część bazy przychodów”. X.
Paul Ashworth, główny ekonomista w Ameryce Północnej w Capital Economics, twierdzi, że 15 najlepszych krajów do Stanów Zjednoczonych ma średnią średnią do 14 %, oprócz 6 % obowiązków. Oznacza to, że amerykańska taryfa zemsty może osiągnąć 20 % – znacznie wyżej niż propozycja kampanii Trumpa dotycząca globalnych obowiązków o 10 %.
Definicje i deficyt handlowy
Trump i niektórzy z jego doradców twierdzą, że ostre definicje pomogą w odwróceniu długoterminowego deficytu handlowego Stanów Zjednoczonych.
Jednak taryfa celna nie wykazała jej sukcesu w zwężeniu luki komercyjnej: pomimo podatków importowych Trumpa deficyt w ubiegłym roku wzrósł do 918 miliardów dolarów, co jest drugim najlepiej zarejestrowanym.
Ekonomiści twierdzą, że deficyt jest wynikiem unikalnych cech amerykańskiej gospodarki. Ponieważ rząd federalny ma ogromny deficyt, amerykańscy konsumenci uwielbiają dużo wydawać, amerykańska konsumpcja i inwestycje przekraczają wielkie oszczędności. W rezultacie duża część tego żądania trafia do towarów i usług zewnętrznych.
Stany Zjednoczone pokrywają koszty luki komercyjnej, pożyczając głównie z zagranicy, częściowo poprzez sprzedaż liści skarbowych i innych aktywów.
„Deficyt komercyjny jest w rzeczywistości wadą makroekonomiczną” – powiedziała Kimberly Cling, ekonomista z University of California, Los Angeles i były urzędnik skarbu. „Wynika to z braku chęci oszczędzania, i tego braku pragnienia podatków. Dopóki nie naprawisz tych rzeczy, zarządzamy nierównowagą komercyjną”.
Ta historia była pierwotnie pokazana Fortune.com
Source link
