Sprawa czasu rynkowego

W 2007 roku Man Group założyła wyjątkowe wspólne przedsięwzięcie z Oxford University, Oxford-Man Institute. Od tego czasu nasz kampus w Oksfordzie rozkwitł, obejmując obecnie dziesiątki badaczy pod opieką Profesor Alvaro Book. Badacze ci historycznie pracowali nad niektórymi z najbardziej palących i złożonych pytań, przed którymi stoi branża inwestycyjna; Man Group ogromnie skorzystała na swoich spostrzeżeniach i głębokich badaniach.

Niedawno, pod sztandarem naszych zobowiązań doradczych, otwieraliśmy korzyści z naszych badań akademickich dla naszych kluczowych klientów i partnerów. Zdajemy sobie sprawę, że nasi najwięksi inwestorzy, którzy są wyrafinowani długoterminowymi alokatorami, zmagają się z różnymi złożonymi pytaniami – od tego, jak zarządzać światem rosnącej polityki i zmienności geopolitycznej, po bardziej szczegółowe pytania, takie jak zabezpieczenie ryzyka FX lub zarządzanie zależnościami ogona.

Angażowanie się z alokatorami sprawia, że ​​nas i nasze zespoły badawcze mądrzejsze. Tylko w tym tygodniu opublikowaliśmy dogłębny artykuł na jeden z najbardziej gorących przedmiotów w środowisku akademickim finansowym – terminem rynku. Korpus akademicki traktuje czas rynkowy jak rodzaj mirage – możliwy do teorii, ale nie w praktyce. Współpracowaliśmy z jednym z najmądrzejszych alokatorów, jakie znamy – Jonas Thulin, Cio of AP3Szwedzki krajowy fundusz emerytalny – i grupa naukowców pod przewodnictwem Alvaro Cartea oraz naszego starego przyjaciela i współpracownika Campbell Harvey. Wyniki były fascynujące.

Czas rynkowy: konwencjonalny pogląd i jego ograniczenia

Zapytaj większość naukowców finansowych o czas rynku, a otrzymasz tę samą odpowiedź: nie przejmuj się. Dominująca szkoła myślenia, zakorzeniona w pracy Williama Sharpe’a (1975) i wzmocniona dziesięcioleciami kolejnych badań, sugeruje, że pomyślne czas rynku wymaga nieprawdopodobnie wysokiego stopnia dokładności prognozowania – co najmniej 70% poprawności połączeń kierunkowych – w celu uzasadnienia przesuwania alokacji. Analiza Sharpe doszła do wniosku, że niewielu menedżerów może osiągnąć ten standard, co prowadzi do powszechnie akceptowanego przekonania, że ​​próba rynków czasowych jest ćwiczeniem daremności.

Znaczna część sceptycyzmu dotycząca czasu rynku pochodzi z badań, które koncentrują się na średnich wynikach w dużych próbkach inwestorów. Ta agregacja maskuje różnice umiejętności między najlepszymi i najgorszymi wykonawcami. To, że przeciętny menedżer zawodzi w czasie rynku, nie oznacza, że ​​wszyscy menedżerowie. Jest to krytyczna wada w badaniu tematu: umiejętności nie są równomiernie dystrybuowane, a najlepsi inwestorzy nie polegają na metodach czasu na rynku surowych. Nie wprowadzają binarnych zakładów na rynku, ale zamiast tego wykorzystują wyrafinowane, wielowymiarowe podejścia do dynamicznego zarządzania ekspozycją.

Sceptycyzm jest być może łatwy do zrozumienia. Rynki nie poruszają się w przewidywalny sposób – wypływy, gdy przychodzą, są zarówno ostre, jak i postrzępione, podczas gdy nawet rynki byków zawierają znaczną zmienność. Przewidywanie dystrybucji zwrotów jest na pierwszy rzut oka strome zadanie, jak wyjaśniono poniższy wykres, pokazując rynki byków i niedźwiedzi w ciągu ostatniego stulecia, wyjaśnia.

Odwracając się, że jeśli masz odpowiedni czas, potencjalne nagrody są niezwykłe. Poniższy wykres jest niezwykle uproszczony, ale stanowi potężny przypadek. Unikanie dni, w których akcje USA cierpią na wypłaty o ponad 5%, ma zadziwiający wpływ na zwroty.

Bardziej dopracowany widok: co jeśli możliwe jest czas rynku?

Nasze badanie kwestionuje konwencjonalną mądrość, przyjmując bardziej szczegółowe podejście do czasu rynku – takie, które uznaje, że rynki finansowe są złożone, systemy adaptacyjne, a umiejętność czasu, w którym istnieje, nie jest równomiernie rozłożona. Patrząc na codzienne, a nie miesięczne lub kwartalne dane, i oddzielając najwyższych wykonawców od reszty, znaleźliśmy mocne dowody, że czas rynku jest nie tylko możliwy, ale znaczący czynnik zwrotny dla najbardziej wykwalifikowanych menedżerów.

W ramach dyskrecjonalnych menedżerów grupy Man grupa, decyzje związane z czasem rynku były pozytywnym przyczyną wyników w ciągu dziewięciu ostatnich dziesięciu lat. Co ważniejsze, niektórzy menedżerowie wykazują powtarzalną zdolność rynków czasowych, szczególnie w zakresie dostosowywania ekspozycji na podstawie zmieniających się warunków makroekonomicznych, dynamiki zmienności i zmian nastrojów. Dane sugerują, że czas rynku nie jest daremnym ćwiczeniem, ale umiejętnością – taką, jak każda inna, jest nierównomiernie rozpowszechniona i wymaga zarówno wyrafinowania technologicznego, jak i wglądu ludzkiego, aby skutecznie wykorzystać.

Czas rynkowy: coś więcej niż tylko błędne wycenę

Jednym z największych nieporozumień dotyczących terminu rynku jest to, że chodzi wyłącznie o niewłaściwe wycenę – to znaczy próby przewidywania, kiedy aktywa są nadmiernie lub niedoceniane w stosunku do ich wartości wewnętrznej. Podczas gdy wycena odgrywa pewną rolę, rynki czasu dotyczy zarządzania ryzykiem. Rynki poruszają się nie tylko z powodu zmian wartości podstawowej, ale także z powodu zmian w szerszym środowisku ryzyka.

Rynki finansowe oscylują między okresami stabilności i stresu, ze zmianami zmienności, płynności i korelacji występujących w czasem szybkim i nieliniowym sposobem. Udany timer rynkowy nie szuka po prostu „tanich” lub „drogich” zasobów, ale nieustannie ocenia, czy reżimy ryzyka się zmieniają.

Dlatego przewidywalność na rynkach wynika nie tylko z błędnego wyceny, ale z trwałości pewnej dynamiki ryzyka. Na przykład zmienność ma tendencję do skupienia – długie okresy spokoju często poprzedzają ostre kolce. Menedżerowie, którzy mogą przewidzieć te punkty przegięcia, używając narzędzi takich jak struktury terminów zmienności, wskaźniki naprężeń makroekonomicznych i sygnały nastrojów behawioralnych, mogą dynamicznie dostosowywać ekspozycje, zmniejszając ryzyko w razie potrzeby i zwiększając je w przypadku poprawy warunków.

Jak najlepiej praktykować czas rynkowy przez najlepszych inwestorów

Wspólna krytyka czasu rynkowego zakłada, że ​​jest to ćwiczenie w zbieraniu szczytów i dna. W rzeczywistości wyrafinowane timery rynkowe robią coś znacznie bardziej subtelnego. Z integrują wiele warstw informacji – wskaźniki makroekonomiczne, sygnały ryzyka, miary płynności i czynniki nastrojów – w modele, które pomagają im ocenić prawdopodobieństwo różnych wyników rynkowych.

Nasze badanie podkreśla cztery kluczowe rodzaje sygnałów, z których korzystają odnoszące sukcesy liczniki rynku:

1. Sygnały makroekonomiczne i polityczne: obejmują one wskaźniki, takie jak zmiany polityki banku centralnego, spready kredytowe i PKB Nowcasting. Śledząc trendy makro, inwestorzy mogą przewidzieć główne punkty fleksji cykli ekonomicznych.
2. Wycena i podstawowe sygnały: Tradycyjne wskaźniki, takie jak pęd zarobkowy, wskaźniki ceny do książki i miary wydajności pomagają ocenić, czy aktywa są niewłaściwe, ale najlepiej działają w połączeniu z innymi sygnałami.
3. Dynamika rynku i płynności: miary takie jak struktura terminu VIX, wskaźniki naprężenia płynności rynku i pozycjonowanie dźwigniowe ujawniają krótkoterminowe zmiany struktury rynku, które mogą informować o dostosowaniach taktycznych.
4. Wskaźniki sentymentu i behawioralne: śledzenie pozycjonowania inwestorów, wskaźniki strachu i chciwości oraz sentymenty rynkowe instrumentów pochodnych zapewniają okno na zmiany psychologii rynkowej.

Najlepsze timery rynkowe nie polegają na jednym typu sygnału. Zamiast tego dynamicznie łączą te spostrzeżenia, dostosowując swoje modele w miarę ewolucji warunków rynkowych. Model statyczny – stały zestaw wskaźników stosowanych sztywno – szybko stanie się przestarzały. Pomyślnym podejściem do czasu rynku jest płynne, dostosowujące się wraz ze zmianą rynków.

Przemyślenie czasu rynku

Czas rynku od dawna odrzucany jest jako niepraktyczny, ale nasze badania sugerują, że werdykt ten zasługuje na ponowne zbadanie. W ciągu ostatnich dwóch dekad nastąpiło głębokie zmiany strukturalne na rynkach finansowych – wzrost inwestowania pasywnego, rosnąca rola banków centralnych na rynkach oraz eksplozję danych i uczenia maszynowego w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych.

Jak na ironię, te same rozwój mogą sprawić, że rynki są mniej wydajne w określony sposób. Dominacja przepływów pasywnych oznacza, że ​​odkrycie cen jest coraz bardziej napędzane przez mniej aktywnych uczestników. Jednocześnie handel detaliczny napędzany behawioralnym – napędzany przez prowizję platform i mediów społecznościowych – wywołał nowe zniekształcenia cen aktywów. Warunki te stwarzają możliwości dla wykwalifikowanych menedżerów, którzy mogą skutecznie ich poruszać.

Jeśli zaakceptujemy, że rynki finansowe są raczej adaptacyjne niż statyczne, następuje, że podejście do czasu rynku muszą ewoluować obok nich. Wyzwanie nie polega na tym, czy czas rynku jest możliwy w pewnym bezwzględnym sensie, ale jak można go praktykować w sposób, który odzwierciedla prawdziwą złożoność współczesnych rynków.

Ustalenia naszego badania odzwierciedlają to, co według nas jest głębszą prawdą o czasie rynku: nie jest to dziedzina samotnych prognoz dokonujących wielkich prognoz, ale inteligencji współpracy. Nasza praca z Jonasem Thulinem i naszymi partnerami akademickimi wzmacnia ideę, że najlepsze spostrzeżenia inwestycyjne wynikają z łączenia wielu perspektyw – badań ilościowych, intuicji makroekonomicznej i praktycznego doświadczenia rynkowego. Wykorzystuje mądrość mądrego tłumu.

Jeśli czas rynkowy ma być traktowany poważnie, wymaga zarówno rygorystycznego zapytania akademickiego, jak i rzeczywistego aplikacji. Rozmowa o czasie rynku była zbyt długo zdominowana przez binarną debatę – czy jest to możliwe, czy nie? Rzeczywistość jest bardziej interesująca: czas rynku nie jest łatwy, ale dla tych, którzy chcą zaangażować się w jego złożoność, jest to narzędzie, które może przekształcić zarządzanie portfelem.