Obraz satelitarny krateru Gosses Bluff położony w pobliżu centrum Australii. Krater jest … (+)
Badacze z Curtins School of Earth and Planetary Sciences i Geologiczne badanie Australii Zachodniej ogłosił odkrycie najstarszego meteorytowego krateru na Ziemi, położonego w samym sercu regionu Pilbara w Australii Zachodniej. Krater powstał ponad 3,5 miliarda lat temu, co czyni go najstarszym znanym od ponad miliarda lat (poprzednim rekordzistą jest Struktura Vredefort w Południowej Afryce).
W artykule opublikowanym na RozmowaAutorzy wyjaśniają, w jaki sposób zebrali dowody w tej dziedzinie, aby udowodnić pochodzenie wpływu.
Region Pilbara obejmuje jedne z najstarszych skorupy kontynentalnej znalezionych na Ziemi, ze skałami Pilbara Craton po około 3,8 do 2,7 miliarda lat.
Naukowcy przeanalizowali nietypową warstwę skał zwanych członkiem Antarktydy Creek (ta część Australii – jedna z najgorętszych kontynentu – jest również żartobliwie znana jako Dome Północna), która nabrzeże kopuły około 20 kilometrów. Członek Antarktydy Creek ma tylko około 20 metrów grubości, a głównie zawiera skały wulkaniczne i chert osadzone około 347 miliardów lat temu.
Jednak ta formacja geologiczna zawiera również starsze Sferyle uderzenia – Krople utworzone ze stopionej skały wyrzuconej podczas uderzenia. Zidentyfikowane badanie geologiczne również rozbijają szyszki. Stożkowe szyszki to konstrukcje rozgałęzione w kształcie stożka i, z natury, mogą tworzyć się tylko po uderzeniu meteorytowym, gdy fale uderzeniowe rozbijają skalę.
Przykład szyszek Shatter zachowanych w wapieniu.
Na podstawie wielkości centralnej kopuły autorzy oszacowali zewnętrzny krater Ma około 100 kilometrów średnicy – jeden z większych kraterów uderzeniowych znalezionych na Ziemi, ale zdecydowanie nie jest to największy.
Autorzy twierdzą, że wpływ może również wyjaśnić, w jaki sposób powstały niektóre z najstarszych skorupy kontynentalnej na Ziemi. Skały tworzące zewnętrzną skorupę Ziemi są chemicznie bardzo odmienne Płaszcz ZiemiA geolodzy nie są jeszcze pewni, co wywołało tę zmianę około 4 do 3 miliardów lat temu.
Gdy uderzenia wysadziły ogromne objętości materiału i stopiły wokół nich skały, płaszcz poniżej wytworzył grube „kropki” cieplejszego i mniej gęstego materiału wulkanicznego wznoszącego się w górę i ewoluującą w skorupę kontynentalną.
Badanie„Paleoarchaean Impact Crater w Pilbara Craton w Australii Zachodniej” został opublikowany w czasopiśmie Komunikacja natury.
