Globalne rynki soi mają przewidywalne wzorce podczas wojen taryfowych

Doświadczeni handlowcy towarów wiedzą, że interwencja rządowa na wolnych rynkach stwarza możliwość. Klasyczny przykład występuje obecnie w postaci nowych chińskich taryf na soję i innych produktach rolnych. Obecnie nałożono taryfy Przez największy na świecie nabywca soi, Chiny, na drugim co do wielkości eksporterze soi na świecie, Stanach Zjednoczonych.

Globalne rynki soi są wyjątkowe, ponieważ istnieją tylko cztery eksporterzy wystarczająco duże, aby mieć możliwość nieprzetworzonej soi; Brazylia, Stany Zjednoczone, Paragwaj i Argentyna. Te cztery eksporterzy stanowią wszystkie oprócz 8 procent globalnych wolumenów rynku eksportu sojowego. Ale to Brazylia i Stany Zjednoczone stanowią nieco ponad 85 procent całkowitego globalnego eksportu soi, co jest zdumiewającego koncentracji według dowolnego standardu.

Po stronie bilansu jest wielu nabywców soi, ale żaden z Chin. Według USDA w swoim Światowy raport podaży rolnej i popytuChińczycy kupują prawie 60 procent całkowitego eksportu sojowego ze wszystkich krajów eksportowania soi. Patrząc na inny sposób, Chiny kupują tak wiele nieprzetworzonych soi, że musi kupować od praktycznie każdego głównego eksportera sojowego na planecie. Dwaj najwięksi eksporterzy, Brazylia i USA, są głównymi dostawcami Chin i pozostaną głównymi dostawcami Chin, wojną taryfową lub brakiem wojny taryfowej. Jest dostępny, który ostatecznie ma znaczenie, a nie taryfy.

Chiny potrzebują fasoli wszystkich i w pewnym momencie muszą kupować od USA. Na tym polega szansa na zręki handlowców towarów. Pamiętaj, że widzieliśmy ten program wcześniej w 2018 i 2019 roku podczas pierwszej wojny handlowej z Chinami i nie ma powodu, aby sądzić, że historia nie powtórzy się w dużej mierze. Wówczas chińscy nabywcy soi odrzucili amerykańskie soję i zwrócili się do Brazylii jako źródło sojowe pierwszego wyboru. Ale Brazylia sprzedaje wiele sojów do wielu krajów, a kiedy brazylijskie zapasy soi spadły nisko, Chiny zwróciły się do USA i kupiły soję. Ceny w USA reagowały racjonalnie przez cały czas. Początkowo, kiedy wojna handlowa nasiliła się, a Chiny odwróciły się od amerykańskich soi, ceny fasoli spadły w USA aż do kosztu produkcji bardzo około 9 USD za buszel. Kiedy Chińczycy wrócili na rynki USA w 2020 r., Ceny soi w USA rozpoczęły wiec i ostatecznie osiągnęli 16 USD do 2021 r.

Dzisiejsze rynki sojowe nie są różne niż podczas wojny handlowej 2018-2019. Ceny fasoli wynoszą obecnie około 10 USD za buszel, około 10% powyżej ich ogólnego obszaru branków cenowych wynoszących 9 USD. Gdy chińscy nabywcy reagują na nowo nałożone chińskie taryfy na amerykańskie soję, zwracając się do Brazylii jako ich głównego i najtańszego źródła podaży fasoli, ceny fasoli amerykańskie zmierzą się w kierunku ich kosztów produkcji. Sprzedawcy amerykańskich soi na bieżących poziomach cen mogą zostać nieco nagrodzone, a rolnicy przez jakiś czas poczują szczyptę, gdy działają na cienkich marginesach brzytwy i polegają na możliwym wsparciu ze strony rządowych programów pomocy, aby pomóc im wyprowadzić burzę.

Ale w końcu Brazylia zabraknie soi do sprzedaży. W tym momencie Chiny i wiele innych krajów zaspokajają swoje potrzeby zakupowe soi z fasolą zakupioną w Stanach Zjednoczonych. Ceny soi prawdopodobnie zrobią to, co zwykle robią, handlują na boki około 9 USD, dopóki chińskie zakupy i inne siły rynku naturalnego nie połączą się z cenami. Jest to wzór, który powtarza się zarówno z perspektywy cenowej, jak i interwencji rządowej. Ceny historycznie mają bardzo ograniczony spadek, gdy jakikolwiek towar osiągnie cenę prognozowania kosztów produkcji. Ten wzór ceny jest wzmocniony w przypadku interwencji taryfowych; Taryfy przyspieszają spadek cen w kierunku rewizyjnego towaru cełowego, w tym przypadku soi amerykańskiej. Ale ze względu na wyjątkowość globalnych rynków soi popyt na amerykańską soję jest opóźniona, ale nie wyeliminowana.

Spodziewaj się, że amerykańskie ceny soi spadną w stosunku do 9 USD za koszt produkcji w wysokości 9 USD za buszel w reakcji na nowe chińskie taryfy, ale jak to się dzieje, inni nie-chińskie nabywcy wejdą i zaspokoją swoje potrzeby zakupowe z amerykańską soję, zapewniając wsparcie dla cen fasoli USA. W końcu, kiedy Brazylia zabraknie fasoli do sprzedaży Chinom, Chińczycy również kupią od USA. To zachowanie rynkowe, które widzieliśmy wcześniej, i nie ma powodu, aby myśleć, że wzór nie powtórzy się tym razem.