Tallinn, Estonia (AP) -Journalist Ksenia Lutskina spędził połowę ośmioletniego wyroku więzienia na Białorusi po tym, jak został skazany za spisek mający na celu obalenie rządu. Zostało to ułaskawe po tym, jak fydrażyła w komórce z guza mózgu, który jest zdiagnozowany podczas zatrzymania badania.
„Dosłownie przyniosłem kolonię sankcji na wózku inwalidzkim i zdałem sobie sprawę, że prasa naprawdę zamieniła się w zawód zagrażający życiu na Białorusi” -powiedziała Litwa powiedziała Associated Press na Litwie.
Lutskina był jednym z dziesiątek dziennikarzy, którzy zostali uwięzieni na Białorusi, ponieważ stanął w obliczu wielu słabych strajków i opieki medycznej oraz niemożności kontaktu z prawnikami lub krewnymi, według byłych aktywistów i więźniów. Porównałem więzienia z tymi z epoki sowieckiej.
Grupa bez granic mówi, że Białoruś jest więzieniami wiodących dziennikarzy w Europie. Według białoruskiego stowarzyszenia reporterów co najmniej 40 odbywa długie wyrok więzienia.
Lutskina opuściła pracę w tworzeniu filmów dokumentalnych dla nadawcy Białorusi w 2020 r., Kiedy po wyborach wybuchły masowe protesty – które jesteśmy powszechnie ewangelizowani jako oszukańcze – prezydent autorytarny Alexander Lukashenko pozostał u władzy. Próbując ustanowić alternatywny kanał telewizyjny dla urzędników państwowych w celu zweryfikowania faktów, został aresztowany w tym roku, wypróbowany i potępiony później.
Inni dziennikarze z kraju uciekli z 9,5 miliona i działali z zagranicy. Ale wielu zostało zmuszonych do zmniejszenia pracy po administracji prezydenta USA Donalda Trumpa, co wycisza pomoc zagraniczną, co jest istotnym źródłem finansowania wielu niezależnych mediów.
Andrei Bastonitz, prezydent Baj, powiedział Passonitz do AP: „Dziennikarze są zmuszeni do konfrontacji z represjami w kraju, ale także nagłe wycofanie amerykańskiej pomocy, co stawia wiele biur redakcyjnych”.
Funder 2020
Po spornych wyborach kampania Lukashenko doprowadziła do ponad 65 000 aresztowań w latach 2020–25. Tysiące zostały pobite przez policję, uwięzione lub wymuszone postacie opozycyjne na wygnaniu, a setki tysięcy uciekło za granicę ze strachu.
Ponad 1200 osób jest uznawanych za kratkami w narodzie 9,5 miliona więźniów politycznych przez wiodącą Białoruś Grupy Rights, Viasna. Wśród nich jego założyciel Nagrody Nobla, nagroda Bess Bielski.
Niezależni dziennikarze również zamiatali, z zamkniętymi lub zakazanymi sklepami. Lukashenko, u władzy przez ponad trzy dekady, rutynowo nazywał „wrogami naszego państwa” i obiecuje, że ci, którzy uciekli, nie będą mogli wrócić.
„Naloty, aresztowania i nadużycia dziennikarzy nie były dotknięte przez pięć lat, ale teraz osiągnęły absurdalny punkt” – powiedział Bastonites, zauważając, że zagrożone są rodzinom dziennikarzy. Rodziny niektórych ukierunkowanych dziennikarzy z grup praw zwróciły się do publicznego mówienia o swoich sprawach z obawy przed większą zemstą.
Każdego miesiąca zapewnia nowe aresztowania i wyszukiwania, pozostawiając prawie wszystkie niezależne media. Nawet represje uderza tych, którzy zmieniają skupienie na treści niepolityczne.
W grudniu władze aresztowały całego redaktora w słynnej publikacji regionalnej, która obejmuje lokalne wiadomości w Baravichy. Siedmiu dziennikarzy zostało oskarżonych o „pomoc ekstremistyczne”.
Ekstremizm jest najczęstszym zarzutem stosowanym w więzieniach i więźniów z więzieniem. Nawet czytanie niezależnych mediów, które zostały ogłoszone, może prowadzić do krótkoterminowego aresztowania. Widoczna jest praca z zakazanymi mediami lub uczestnictwo w ekstremizmie i jest karana pozbawienia wolności na okres do siedmiu lat. Strony internetowe tych portów są zakazane.
Według dziennikarzy bez granic 397 białorusowskich dziennikarzy padło ofiarą tego, co grupa uważała za niesprawiedliwe aresztowania od 2020 r., Z kilkakrotnie zatrzymaniem.
Grupa powiedziała co najmniej 600 za granicą. Jednak wielu wciąż stoi w obliczu presji ze strony władz, które mogą otworzyć sprawy przeciwko nim pod nieobecność, i umieścić je na wymaganych na arenie międzynarodowej listach i zabierze ich własność do Białorusi i ich docelowych krewnych podczas nalotów.
Dziennikarze bez granic złożyli w styczniu pozew w Międzynarodowym sądzie karnym, oskarżając białoruskie władze o „przestępstwa przeciwko ludzkości”, odnotowując tortury, bicie, uwięzienie, prześladowanie i przymusowe wysiedlenie dziennikarzy.
Bicie i izolacja za kratkami
Katsiaryna Bakhvalava, dziennikarz Belsat, polskiego niezależnego kanału telewizyjnego Polarosia, został aresztowany podczas relacji protestów w 2020 roku. Początkowo potępił zakłócenie porządku publicznego i skazał go na dwa lata więzienia. Została oskarżona o zdradę, gdy była w kolonii karnej i została skazana, a jej wyrok wydłużył się do ośmiu lat i trzech miesięcy.
Jej mąż, analityk polityczny Iliyash, został aresztowany w październiku 2024 r. Pod zarzutem „zniekształcenia reputacji Białorusi” i uwięzienia podczas oczekiwania na proces.
Teraz Bakhvalava został kilka razy umieszczony w komórce „izolacji kary”, a w 2022 r. Został pobity, według byłego więźnia.
Balina Sarinda Panacio, była więźnia polityczna, powiedziała Litwie, reporterom, że słyszała, że czterech strażników więziennych zostało pokonanych przez Khafalvę, który płacze i pytał lekarza.
Andrezij Bocoxopot, polski korespondent gazety, został skazany za wpływową i wpływową oraz znaczącą postać w polskim związku na Białorusi, krzywdząc bezpieczeństwo narodowe Białorusi.
Działacze na rzecz praw człowieka powiedzieli, że 52 -letni Boxopot cierpi na poważny stan w sercu i został kilkakrotnie umieszczony w odosobnieniu, a czasem przez okres do sześciu miesięcy.
Pod koniec marca jego miejsce zamieszkania w jednostce celi karnych – najsurowsza forma więzienia – rozciągała się na okres sześciu miesięcy. Próby interweniowania Warszawy nie powiodły się, a Poczobut odmówił poproszenia Lukashenko o uzyskanie amnestii.
Marina Zeva, Tut. Przez – niegdyś jeden z najpopularniejszych internetowych serwisów informacyjnych na Białorusi, ale został zamknięty przez władze w 2021 r. W 2023 r. Zeva został skazany za podżeganie i dystrybucję materiałów, które wzywają procedury mające na celu zaszkodzenie bezpieczeństwa narodowego i został skazany na 12 lat więzienia.
Równolegle do „1984”
Lukashenko przedłużył swoje orzeczenie dla siódmego stanu w styczniowych wyborach, że opozycja opisała farsę. Od lipca otrzymał ponad 250 osób, starając się poprawić stosunki z Zachodem.
Białoruska analityk Valerie Carpalific powiedziała, że Lukashenko patrzy na więźniów politycznych jako towar. Jest gotowy sprzedać dziennikarzy i działaczy do Europy i Stanów Zjednoczonych w zamian za wyeliminowanie sankcji gospodarczych i relacji z lodem. Ten proces już się rozpoczął. „
Krótko po tym, jak Trump rozpoczął swoją drugą kadencję, Lukashenko uruchomił dwóch amerykańskich obywateli i dziennikarzy z białoruskiej służby europejskiego radia/radia, portu informacyjnego rządu USA. Dwóch innych dziennikarzy z RFE/RL, Ihar Losik i Ihar Karnei pozostaje uwięzionych i zmuszonych do nagrywania najlepszych filmów.
Redaktor André Coznik, który spędził trzy lata w więzieniu, opuścił Białoruś na Litwie.
Powiedział AP: „Pierwszego dnia po moim wydaniu spojrzałem na listę dziennikarzy za kratkami i byłem zszokowany zakresem ich wzrostu podczas więzienia”.
Lutskina, dziennikarz, który również uciekł na Litwę, przyniósł jej 14 -letni syn, mówiąc, że „musi nauczyć się rozróżniać prawdę od kłamstw”. Obaj przeczytali powieść George Orwell, „1984”, która została zakazana na Białorusi, i znajduje „nagłe podobieństwa” z jej ojczyzną.
Powiedziała: „Białoruś zamienił się w szary kraj pod szarym niebem, w którym ludzie boją się wszystkiego i mówią szepczeniami”.
Lutskina, która jest leczona z powodu guza, który spowodował jej omdlenia, powiedziała, że już odczuwała strach w więzieniu ze strony swoich białorusowskich kolegów na zewnątrz.
Powiedziała: „Boimy się podnieść oczy i zobaczyć koszmar wokół nich”.
