Nominacja Thomasa Tuchela na stałą wymianę Anglii Garethgate została powszechnie przyjęta, ale nie wszyscy zwolennicy są przekonani.
51 -letni niemiecki paszport był punktem niezgody -Anglia miała szczęście z zagranicznymi menedżerami wcześniej -i pragmatyczną filozofią trenera pozwalającą niektórym z kolejnym czasem nieinventive i nieautoryzującym.
Ale w nowoczesnej piłce nożnej jest niewielu, które mają silniejszy program nauczania niż były Paris Saint-Germain, Chelsea i Bayern Monachium, który został ogłoszony jego zdolnością do projektu sukcesu w krótkim czasie.
W miarę pojawiania się nowej ery, to właśnie zwolennicy Anglii chcą zobaczyć nowego trenera i jego zespół.
W ostatnich latach niewiele narodów konsekwentnie produkuje Wonderkids bardziej regularnie niż Anglia. Jude Bellingham, Cole Palmer, Phil Foden i Bukayo Saka to tylko niektóre z Whippersnappers, którzy od czasu większości zaskoczyli, z znacznie więcej w przygotowaniu w nadchodzących latach. Ten talent nie może zostać zmarnowany.
Tuchel z pewnością nie jest znany ze swojej zdolności do odżywiania młodzieży. Na poziomie klubu często decyduje się podpisać testowane i testowane gwiazdy zamiast grać potencjalnie. Niekoniecznie jest to dobry wróżba dla zwolenników Anglii zainteresowanych widząc, jak kwitną gwiazdy kraju.
Pierwszy nazwany zespół Tuchela w March International Break sugeruje, że stara się znaleźć równowagę między młodością a doświadczeniem. Marcus Rashford i Jordan Henderson zostali zapamiętani zaskoczeni, ale były też miejsca dla nienazwanego Mylesa Lewisa-Skelly’ego i Jarella Quansah.
Kontuzje mogły zmusić rękę Tuchela, wybierając część młodszego tłumu w swoim zespole, ale ważne jest, aby po prostu unikał niepokojem dla osób w wieku 20 i 30 lat, zaniedbując kolejną plon marzycieli.
Głębokie postępy w Anglii w turniejach w erze Southgate były często przypisywane fortunie. W rzeczywistości ich bieganie na finały Mistrzostw Europy w 2021 r. I 2024 r. Były pełne szczęśliwych loterii, często odchodząc od gigantów kontynentu.
Trzy lwy były zwykle pod wrażeniem ich najbardziej utalentowanych konkurentów, porzucając duże drużyny przy wielkich okazjach. Jeśli zakończą suszę trofeum, muszą zaoferować więcej przeciwko swoim rywalom.
Doświadczenie i sukces Tuchela w nokautach piłkarskich obiecuje poprawę w dużych meczach, a zwycięstwa niemieckie często planują, gdy otrzymali wytwórnię zabezpieczającego – po prostu spójrz na finał Ligi Mistrzów 2020/21.
Prosta grupa kwalifikacyjna na Mistrzostwa Świata w Anglii 2026 – Albania, Andory, Łotwa i Serbia – oznacza, że może to zająć trochę czasu, aż zostaną przetestowane przez najsilniejsze narody na świecie, ale muszą być gotowe na wyzwanie, kiedy się pojawi.
Nawet gdy wyniki były pozytywne pod Southgate, piłka nożna była często męczącym zegarem. Organizacją obronną był król, a skrzydła napastników Anglii Superstrial były często przycięte na korzyść bezpieczeństwa i komfortu.
Przybycie Tuchela raczej nie obudzi rewolucji atakującej do Anglii – niemiecki jest kolejnym trenerem, który faworyzuje organizację o Flaire – ale na jego ramionach będzie presja, aby zespół trzech liści był niezwykle utalentowany do oglądania.
Międzynarodowa piłka nożna jest wprawdzie wyjątkową areną, ale Hiszpania i Argentyna niedawno udowodniły, że zwycięstwo sztućców i atrakcyjna piłka nożna może iść w parze.
Wreszcie, duże sekcje bazy fanów Anglii wymieniły piękne wzory i zaatakowały pomysłowość dla części głównej sztućce – pierwsza w futbolu dla starszych mężczyzn od 1966 roku. Oto największe wyzwanie, przed którymi stoi Tuchel, które powinno zrównoważyć ideologię.
Przybywając tak blisko do pokonywania euro przy dwóch odrębnych przypadkach, pragnienie trofeów stało się tylko zaciekłe. Anglia nie może już usprawiedliwić się talentem do Twojej dyspozycji ani bez menedżera z sprawdzonym doświadczeniem i zwycięskim sposobem myślenia. Powinny dostarczyć podczas liczenia.
Pasja Tuchela i Aura z pewnością pomogą stworzyć zmotywowaną atmosferę przed następnym letnim Pucharem Świata w Ameryce Północnej, z głową Nowej Anglii, z reputacją i arogancją, które złudziły przed nim Southgate i Roy Hodgson.
Nie jest już przesadzone głoszenie prawdziwych kandydatów z Anglii przed dużym turniejem, ale prędzej czy później powinni wstrząsnąć etykietą prawie mężczyzn.
